Zmarła Elżbieta Dziębowska "Dewajtis". Brała udział w zamachu na Kutscherę
W czasie II wojny światowej harcerka i łączniczka w batalionie „Parasol”
4 kwietnia zmarła dr Elżbieta Dziębowska (ur.1929), muzykolog, wykładowca uniwersytecki, wieloletnia redaktor Polskiego Wydawnictwa Muzycznego; uczestniczka Powstania Warszawskiego o ps. "Dewajtis" - poinformowało we wtorek Polskie Wydawnictwo Muzyczne. 16 kwietnia Elżbieta Dziębowska skończyłaby 87 lat.
"Dr Elżbieta Dziębowska pozostanie w pamięci i historii Polskiego Wydawnictwa Muzycznego jedną z osób, które wspólnie z polskim środowiskiem muzykologicznym stworzyły największe, pomnikowe edycje. Pozostanie Mistrzem dla wielu pokoleń muzykologów, redaktorów, leksykografów" - napisało PWM na swojej stronie internetowej.
Elżbieta Dziębowska urodziła się 16 kwietnia 1929 r. w Warszawie. W czasie II wojny światowej harcerka i łączniczka w batalionie "Parasol" oraz uczestniczka Powstania Warszawskiego, ps. "Dewajtis". Jako 15-letnia dziewczyna brała udział w kilku ważnych akcjach bojowych Powstania Warszawskiego, m.in. w akcji Weffels i akcji Kutschera.
W 2007 roku na chodniku przy Alejach Ujazdowskich, tam gdzie stała "Dewajtis" podczas zamachu na Franza Kutscherę , wmurowana została tablica pamiątkowa (na zdjęciu poniżej).
Po wojnie ukończyła liceum, a następnie muzykologię na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1954-1970 związana była najpierw jako asystent, później adiunkt z Instytutem Muzykologii Uniwersytetu Warszawskiego, potem od 1970 do 1989 r. z Katedrą Historii i Teorii Muzyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. W latach 1973-1983 wykładała również w Akademii Muzycznej w Krakowie.
Poza własnymi pracami naukowymi oraz promocją licznych magistrantów dr Dziębowska poświęciła się dziełu życia - redakcji pionierskiej w światowym piśmiennictwie muzycznym Encyklopedii Muzycznej PWM. Odznaczona Orderem Virtuti Militari i Krzyżem Walecznych. W 2010 r. odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski w uznaniu Jej wybitnych zasług dla polskiego środowiska muzycznego.
Danuta Ambrożewicz, sekretarz redakcji PWM i magistrantka dr Dziębowskiej wspomina, że "ceniła prosty, mądry, prawdziwy, logiczny, spójny przekaz, z dyscypliną słowa niosącego maksimum treści, a o czynach z czasów Powstania Warszawskiego mówiła bez patosu i zwyczajnie".
Źródło: PAP
