Złote Tarasy to rozległy budynek, na który składają się części handlowa i biurowa. Został zaprojektowany przez kalifornijską pracownię Jerde Partnership we współpracy z polskim oddziałem firmy Ove Arup i Tebodin. Jego budowa rozpoczęła się w 2002 roku, trwała 5 lat i pochłonęła ok. 1,5 mld złotych. Nazwa kompleksu pochodzi od nazwy ulicy Złotej, przy której znajduje się wejście do budynku, oraz tarasów, które znajdują się w środku.
Ciężka, dominujące bryła budynku budziła na początku liczne kontrowersje. Jedni twierdzili, że skonstruowany na podobieństwo spływającej cieczy dach części handlowej jest majstersztykiem, inni utrzymywali, że nie pasuje do architektury, która znajduje się w pobliżu.
Odwiedziliśmy Złote Tarasy, żeby przypomnieć o ich walorach architektonicznych, na które odwiedzający centrum handlowe warszawiacy już nie zwracają takiej uwagi, jak na początku istnienia kompleksu. Zrobiliśmy zdjęcia dachu spływającego falami w dół, panoramy stolicy, którą można obejrzeć z czwartego piętra części handlowej, tarasów oraz krzyżujących się ze sobą ruchomych schodów. W słoneczny dzień, taki jak dzisiaj, wnętrze Złotych Tarasów wygląda naprawdę imponująco.
A co wy sądzicie o Złotych Tarasach? Są ładne, czy przeciwnie, wprowadzają niepotrzebny chaos do i tak już zabałaganionej przestrzeni ścisłego centrum?
